Excellentissimo domino suo Ladizlao dei gracia illustri regi Hungarie Capitulum Colocensis ecclesie oraciones in domino debitas et devotas cum fideli famulatu. Litteris vestre magnitudinis debito cum honore receptis cum homine vestro Othmar filio Othmar unum misimus pro testimonio fidedignum, coram quo idem homo vester quandam terram Harta vocatam presentibus commetaneis et vicinis per veteres metas et antiquas reambulando statueret Sebastiano filio Corrardi de Wetheh si non fieret contradictum. Qui homo noster ad nos rediens unacum homine vestro retulit requisitus, quod homo vester antedictus accedens ad faciem terre predicte Harta vocate, presentibus commetaneis et vicinis per veteres metas et autiquas reambulando, et novas iuxta veteres erigendo, statuit Sebastiano filio Corrardi de Weteh prenotato, nullo contradictore existente. Cuius quidem terre cursus metarum talis est. Prima meta incipit a Danubio a parte occidentali in inferiori parte portus Modocha, et inde vadit ad partem orientalem transiens quoddam Stagnum, quod Chekezatuna vocatur et ibi sunt due mete, deinde vadit ad quandam Aquam que minor Danubius dicitur et ibi sunt due mete, et ibi vicinatur terre Comitis Benedicti fily Comitis Lazari Harta vocate. Abhinc autem tendit ad quandam terram arabilem, et ibi sunt due mete; deinde vero vadit ad quandam vallem Zaud vocatam, ubi sunt due mete, et ibi vicinator (sic!) terre iobagionum castri de Harta, et circa eandem vallem progrediens venit prope finem eiusdem vallis, vbi sunt due mete. Deinde vadit ad Stagnum, que (sic!) wlgo Vzh vocatur, et ibi vicinatur terre nobilium de Ulle, et ibi circuens quandam particulam terre arabilis rediit ad eundem (sic!) Stagnum Vzh, qui (sic!) Menesuth vocatur, et inde transiens circa terras Nobilium de Sule, vadit ad quandam vallem, que Asyan nuncupatur, et inde vergit ad Sahcartu; deinde rediit ad Danubium in superiori parte portus Modocha, et ibi terminatur. Tum de Comitatu Castriferrei hospites ac iobagiones, ad ipsam ecclesiam pertinentes sicut hospites de suburbio Castriferrei, audeat in aliquo perturbare vel aliqualiter impedire, nec eciam prefati Hospites, seu Jobagiones ecclesie in ipso fluvio Raba in transitu eorumdem in ponte, vel sine ponte, nec eciam in foro eiusdem ville aliquod tributum tam in die fori, quam eciam cottidie. Soluere teneantur, petens predicta omnia idem prepositus Castriferrei, in eternam rei memoriam nostris privilegialibus litteris confirmari. Nos itaque eisdem prepositi familiaris clerici et Capellani nostri multiplicorum obsequiorum genera, quibus nobis adherere studuit indefesse ex animo attendentes. Considerantes nihilominus quod idem prepositus nedum in diversis Regni nostri climatibus propriis in expensis studuit fideliter famulari, verum eciam in partibus Austrie in expedicione nostra contra ipsum ducem Austrie, habita generali se tam placidum exhibuit et devotum, ut merito debuerit et debeat regiis munificenciis consolari, eiusdem precibus, et peticionibus precordialiter inclinati predictas libertates, ad instar premisse concessionis domini regis Ladislai presentis scripti patrocinio duximus confirmandas, volumus eciam et firmiter monimus, ut nullus Baronum Comitum, vel potentum super Hospites Jobagiones et populos dicte ecclesie descensus audeat aliquatenus facere violentos. Nullus ergo audeat hospites iobagiones et populos dicte ecclesie Castriferrei, in premissis articulis, vel aliquo premissorum aliqualiter perturbare, alioquin gravamen indignacionis Regie, ulcionemque debitam merito poterunt formidare. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem, presentes concessimus litteras dupplicis Sigilli nostri munimine roboratas, Datum per manus discreti viri Magistri Theodori Albensis ecclesie prepositi; Aule nostre vicecancellarii dilecti, et fidelis nostri, Anno domini Millesimo ducentesimo Nonagesimo primo, Septimo kalendas octobris Regni autem nostri Anno primo.